Eigenboekuitgeven

Welkom beste bezoekster/bezoeker.

Voor degenen die niet via de website van eigenboekuitgeven.com/ op deze site terecht zijn gekomen, wil ik me eerst even voorstellen.

Mijn naam is PJM Geraedts, zeg maar Peter. Ik ben geboren in 1949, in een dorpje in Limburg dat Leeuwen heette. Maar Leeuwen is opgeslokt door Maasniel, dat later weer geannexeerd is door Roermond. Na het overijlden van mijn vader, ik was pas vijf jaar oud, besloot mijn moeder te verhuizen naar Stramproij, inmiddels gemeente Weert.

Tot rond mijn twaalfde verliep mijn leventje rustig en voelde ik me gelukkig. Plotseling sloeg het noodlot toe en verminderde mijn effectieve gezichtsvermogen met 95%. Ik mag dus wel stellen, dat ik een van de weinige schrijvers ben, die zonder veel techniek, hun eigen boek niet kunnen lezen.

Gelukkig had ik in die tijd al een eigenwijs en koppig karakter. Hierdoor is het me gelukt, om op 23 jarige leeftijd als boomchirurg, door de kruinen van, toch wel erg hoge, bomen rond te klauteren. Helaas was mijn leven als eekhoorn geen lang leven gegund. IJverige ambtenaren besloten dat die baan niet geschikt voor mij was en gooiden me, via een spontane melding, die niet van mij afkomstig was, de WAO in. Jaren later, de staatskas begon krap te worden, lukte het me weer aan het werk te komen als programmeur/systeemontwerper. Niet voor lang, Weer klopte de WAO aan onze deur, nu definitief.

Van af het ogenblik dat ik 65 jaar en 2 maanden toch had overleefd en dus maatschappelijk en financieel, was afgeschreven, besloten mijn vrouw en ik het roer om te gooien.

Ik kan nu eindelijk de boeken gaan schrijven, die al jaren in mijn hoofd rondspoken. Tot nu toe kon dat niet, want dan was ik productief en werd de opbrengst gekort op mijn WAO. Stel dat u, na een jaartje, genoeg had van mijn gekriebel, dan kocht u geen boeken meer en ik hield een gekort inkomen over.

Ik verwacht echt niet, dat iedereen mijn houding goed keurt: Ik had het toch kunnen proberen. Hoewel proberen hondjeswerk is, zoals mijn Oma altijd beweerde, heb ik zoveel geprobeerd, dat ik nu met een stok moet lopen. Maar ja, iedereen heeft zo zijn mening. Volgens onze grondwet mag dat. Wilt u uw mening funderen, lees dan het boek dat op deze pagina staat. Het kost minder dan twee pakjes tabak of maar een fractie van een avondje lekker stappen.

Ik moet u wel waarschuwen. Misschien overkomt het u in de toekomst, of erger nog, misschien bent u een van degenen die de oorzaak is van hetgeen in Amazone op een nachtmerrie beschreven wordt.

Heeft u besloten het boek te kopen en echt te gaan lezen, dan wens ik u ofwel veel sterkte, veel, wat schrale, troost omdat u niet de enige bent, ofwel veel wijsheid in de toekomst. U naam had Jana van den Leyenbroeck kunnen zijn.Maar of u dan ook een Amazone op uw nachtmerrie zou zijn, is alleen maar te hopen en te wensen.

Ik wens u troostvol, leerzaam, of schaamrood leesgenot toe. PJM Geraedts